ကမ္ဘာ့ရုပ်ရှင်သမိုင်း၏ ကနဦးအစနှင့် ပတ်သက်၍ အငြင်းပွားဖွယ်များနှင့် ထွေပြားနေသော်လည်း ၁၈၉၅ ခုနှစ် နှစ်ကုန်ခါနီးအချိန် ပြင်သစ်နိုင်ငံ  ပါရီမြို့တွင် ရုံတင်ပြသခဲ့သည့် လူးမီးယဲညီနောင်တို့၏ ဇာတ်ကားကို ၁၀ လပိုင်းမှာ ကော်မာရှယ်အနေဖြင့် လက်မှတ်ရောင်းချပြသခဲ့သည့် ပထမဆုံး ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားအဖြစ် မှတ်တမ်းဝင်သည်။ ယင်းနှင့် မရှေးမနှောင်းမှာပင် တစ်ကမ္ဘာလုံး၌ ရုပ်ရှင်ကုမ္ပဏီ အများအပြား ပေါ်ပေါက်ခဲ့ရာ မိမိတို့နှင့် အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံ ဖြစ်သည့် အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ ရုပ်ရှင်သမိုင်းမှာ ၁၈၉၇ ခုနှစ်မှ စတင်သည်။

၁၉၀၀ ပြည့်လွန်နှစ်များတွင် နိုင်ငံခြားရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားများ မြန်မာနိုင်ငံသို့ ဝင်လာပြီး ရုံတင်ပြသနေကြပြီ ဖြစ်သည်။ ၁၉၂၀ ပြည့်နှစ်တွင် လန်ဒန်အတ် ဦးအုန်းမောင်ရိုက်ကူးသည့် ဦးထွန်းရှိန် ဈာပနမှတ်တမ်းရုပ်ရှင်မှာ အမေရိကန် ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားတစ်ကားနှင့် ပူးတွဲပြသရာတွင် အောင်မြင်မှုရရှိခဲ့သည်မှစကာ ယင်းနှစ် အောက်တိုဘာ ၁၃ ရက်တွင် “ မေတ္တာနှင့် သူရာ” ဇာတ်ကားကို ရွိုင်ယယ်စီနီမာဒီပဲရစ်ရုံတွင် ရုံတင်ပြသခြင်းဖြင့် မြန်မာ့ရုပ်ရှင်သမိုင်း စတင်ခဲ့သလို လန်ဒန်အတ် ဦးအုန်းမောင်သည်လည်း မြန်မာ့ရုပ်ရှင်၏ ဖခင်ကြီးအဖြစ် မှတ်တမ်းဝင်ခဲ့သည်။

“ မေတ္တာနှင့် သူရာ” သည် အသံတိတ်၊ အင်္ဂလိပ်-မြန်မာ နှစ်ဘာသာစာတန်းထိုး ဇာတ်ကားဖြစ်ပြီး အရည်အသွေးမှာ လည်း လိုအပ်ချက်များစွာ ရှိခဲ့သည့်တိုင်အောင် ရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်း၏ ရည်ရွယ်ချက်က ကောင်းမွန်လေးနက်သည်။ အရက်သေစာနှင့် လောင်းကစားတို့ကို ရှောင်ရှားနိုင်စေရန် လူမှုပညာပေး ဦးတည်ချက်ဖြင့် ရိုက်ကူးတင်ဆက်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် ထုတ်လုပ်သူနှင့် ဒါရိုက်တာတို့ကို မြန်မာအမျိုးသား ဟိုက်ကုတ်တရားသူကြီး ဆာဦးခင်က ရွှေတံဆိပ်ဆုများဖြင့် ဂုဏ်ပြုခဲ့သလို ရုပ်ရှင်ကြည့်ပရိသတ်များ၏ တစ်ခဲနက်အားပေးခြင်းကိုလည်း ရရှိခဲ့ရာ မြန်မာ့ ရုပ်ရှင်သမိုင်း၏ ကနဦးအစမှာ တာထွက်ကောင်းခဲ့သည်။ ရုပ်ရှင်ကို စီးပွားရှာလိုသည့်အတွက် ရိုက်ကူးခဲ့ခြင်း မဟုတ်ဘဲ မြန်မာလူမျိုးတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အစွမ်းအစကို ပြသလိုသည့်အတွက် မဖြစ်ဖြစ်အောင် ခက်ခက်ခဲခဲ ကြိုးပမ်း ရိုက်ကူးခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း မြန်မာ့ရုပ်ရှင်ဖခင်ကြီး လန်ဒန်အတ် ဦးအုန်းမောင်၏ ပြောစကားမှာလည်း နောက်မျိုးဆက်တို့အတွက် မှတ်သားဖွယ်ရာ ဖြစ်ခဲ့သည်။ “ မေတ္တာနှင့် သူရာ” ကို ရုံတင်ခဲ့သည့် အောက်တိုဘာ ၁၃ ရက်ကို မြန်မာ့ရုပ်ရှင်နေ့အဖြစ် သတ်မှတ်ခဲ့ပြီဖြစ်ရာ လာမည့် ၂၀၂၀ ပြည့်နှစ် အောက်တိုဘာ ၁၃ ရက်သည် မြန်မာ့ ရုပ်ရှင်သမိုင်း နှစ်တစ်ရာ တင်းတင်းပြည့်သည့်နေ့ပင် ဖြစ်သည်။

ရုပ်ရှင်သည် လူ့အဖွဲ့အစည်းများအပေါ်တွင် ဩဇာသက်ရောက်နိုင်စွမ်းရှိသည့် အင်အားကောင်းသော မီဒီယမ် ဖြစ်သည့်အလျောက် ပါဝါအပျော့ (Soft Power) တစ်ခုအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုကြသည်။ ရုပ်ရှင်မှတစ်ဆင့် အတွေးအခေါ်များ၊ ဓလေ့ထုံးတမ်းများ၊ ယဉ်ကျေးမှုများ အပြန်အလှန် ကူးသန်းနေကြရာ ရုပ်ရှင်ထုတ်လုပ်မှုများ အားကောင်းပြီး ကမ္ဘာ့ဈေးကွက်ကို ထိုးဖောက်နိုင်သည်နှင့်အမျှ ၎င်းရုပ်ရှင်ထုတ်လုပ်သည့် နိုင်ငံနှင့် လူမျိုးတို့၏ ယဉ်ကျေးမှုများ၊ အမှတ်တံဆိပ်များ၊ သတင်းစကားများသည်လည်း လက်ခံကြည့်ရှုကြသည့် ပရိသတ်ထံသို့ စိမ့်ဝင်ပျံ့နှံ့သွားရသည်။

မျက်မှောက်ကာလတွင် မြန်မာ့ရုပ်ရှင်သည် ရာပြည့်အကြိုကာလသို့ ချင်းနင်းရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သလို အနာဂတ် အလားအလာကောင်းများကို မြင်တွေ့နေရသည့် အရွေ့တစ်ခုကို စတင်နေပြီဟု ရှုမြင်မိသည်။ မြန်မာ့ရုပ်ရှင် ထုတ်လုပ်ရေးနယ်ပယ်တွင် ပြည်တွင်း ပြည်ပပူးပေါင်းလုပ်ကိုင်မှုများ၊ ပြည်ပဈေးကွက်ကို မျှော်မှန်းနိုင်သည့် အခြေအနေများ၊ ပြည်တွင်း၌လည်း ရုပ်ရှင်ကြည့်ပရိသတ်တို့က ခေတ်နှင့်အညီ ပြန်လည်အားပေးလာမှုများ စသည်ဖြင့် တိုးတက်ပြောင်းလဲလာမှုများကို တွေ့မြင်နေရသည်။ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု၊ အတတ်ပညာ၊ နည်းပညာများ ပိုမို တိုးတက် ကောင်းမွန်လာသည်နှင့်အမျှ မြန်မာ့ရုပ်ရှင်သည် မြန်မာ့နည်း မြန်မာ့ဟန်ဖြင့် နိုင်ငံတကာဈေးကွက်ကို ထိုးဖောက်နိုင်မည်ဖြစ်ရာ မြန်မာ့ရုပ်ရှင်သမိုင်းအမှ ရုပ်ရှင်ဖခင်ကြီးနှင့် ရုပ်ရှင်ဘိုးဘွားတို့၏ ထုံးကို နှလုံးမူ၍ ရုပ်ရှင်မျိုးဆက်သစ်တို့က ကြိုးပမ်းအားထုတ်နိုင်ကြပါစေကြောင်း။    ။

(မြန်မာ့အလင်း)